“… พวกคุณ พาพ่อ คืนมาให้ลูกๆ ได้สำเร็จ …”
°° … ตอนสายของวันหนึ่ง … °°
คุณหมอราชันย์ : “… เอาไงดีพี่ก๊อต คนไข้ลาว ญาติจะเอากลับไปตายที่บ้าน แต่ผมรักษาได้ .. ผมรักษาหายได้ อายุไม่เยอะ มีลูกเล็กหลายคน รักษาจนหมดตัว เหลือแค่ ๒๐๐ ค่าข้ามกลับยังไม่พอ ค่าข้าวกินแทบไม่มี …”
ผม : “… ให้ทีมช่วยเลยครับ …”
คุณหมอราชันย์ : “… เอากลับไป เขาตายแน่นอน แต่ค่ารักษา ต่อเนื่องอีกครึ่งเดือน แสนกว่าบาท !! …”
ผม : “… แชทกลุ่มเลยครับ …”
รพ.ในอุดร
“คุณหมอเอ้บ” เป็นอาจารย์ศัลยแพทย์ระดับพระเจ้า ที่ รพ.ในอุดร ( รพ.กุมภวาปี ) : “… เอาเลยหมอราชันย์ ผมระดมทุนทางนี้เอง …”
“คุณหมอยศ” เป็นอาจารย์แพทย์เด็ก ที่ รพ. ในลพบุรี : “… ผมช่วยเต็มที่ครับหมอราชันย์ บอกมาเลย …”
ผม : “… หมอราชันย์ เดินเรื่องรักษาเลย เราหาเงินได้แน่ !! …”
°° … ๑๒ ชั่วโมง หลังจากแชทแรก … °°
… “พวกเรา” ได้กระชากเอา “พ่อของลูกๆ” จากเงื้อมมือของยมบาล กลับมา ให้ “เด็กๆ ชาวลาว ๔ คน” ได้สำเร็จจริงๆ …
°° … ขอบพระคุณ “ผู้ร่วมร่ายเวทย์มนต์” บทนี้ … °°
“น้องซายน์” รพ.มุกดาหาร …
“น้องนิก” นักธุรกิจจากกรุงเทพฯ …
“น้องอาท” จากอำนาจเจริญ …
“ทีมพยาบาล” ที่ดูแล และหาแม้กระทั่งข้าว ให้ผู้ป่วยได้ทาน …
“รพ.มุกดาหาร”
“รพ.มุกดาหาร” เมตตาค่าใช้จ่าย ใน “อัตรามนุษย์ธรรม” …
“คุณวา” ตลาดอินโดจีน …
“น้องทิพ” รพ. กุมภวาปี …
“กลุ่มเพื่อนๆ” ของคุณหมอนรงค์ศักดิ์ …
“น้องเอ๋ , น้องหน่อย” สำนักงานจังหวัด …
“อาจารย์แดง” ผจก. โรงแรม ที่ประเทศลาว …
°° … ลำพังแค่ “พวกเรา ๔ คน” เรี่ยวแรงคงไม่พอ .. พวกคุณต่างหาก ที่ร่วมกัน “ร่ายมนต์บทนี้” ขึ้นมา … °°
… ขอขอบพระคุณ “มนุษยธรรม” ในครั้งนี้ครับ …
ທີມາ.
